Από
Νεφέλη Πασιάκου ,Κλινικός Διαιτολόγος –Διατροφολόγος
Η ζωή εξαρτάται από τον διαρκή μετασχηματισμό των μορφών της ενέργειας. Το οξυγόνο, οι τροφές που καταναλώνουμε, η κίνηση είναι ένα είδος ενέργειας.
Η μεταφορά της ενέργειας γίνεται μέσω πολλών μηχανισμών που χρειάζονται θρεπτικά συστατικά (μακρο-μικρο) στη διατροφή. Την δουλειά αυτήν την κάνει ένα νόμισμα (ενεργειακό) που ονομάζεται ΑΤP (τριφωσφορικη αδενοσίνη).
Τα κύρια συστήματα παραγωγής ενέργειας είναι το φωσφορογονο , το γλυκολυτικό και το οξειδωτικό. Αυτές οι μεταβολικές πορείες είναι αυτές που οδηγούν στις καύσεις των αθλούμενων ή μη, ανάλογα με το τι άσκηση θα κάνουν. Πιο απλά το φωσφορογονο σύστημα (ΑΤP-Φωσφοκρεατινινη) παρέχει άμεση ενέργεια, το γλυκολυτικο βραχυπρόθεσμη ενέργεια (αναερόβια γλυκολυση) και το οξειδωτικό παρέχει μακροχρόνια ενέργεια (αερόβια παραγωγή ενέργειας).
Μια απλή κίνηση 1sec χρησιμοποιεί το σύστημα φωσφορογονο (λόγω αναερόβιας λειτουργίας) . Ακόμα εάν έχω μια παρατεταμένη άσκηση 10-60sec (ταχύτητα), τότε το σύστημα που θα χρησιμοποιηθεί θα είναι το φωσφορογονο και το γλυκολυτικο μαζί (ανερόβια). Αν έχω μια μεσαία απόσταση 1-6min τότε μπορούν να συνδυαστούν και αναερόβια και αερόβια , δηλαδή γλυκολυτικο και οξειδωτικό σύστημα. Η γνωστή μας σε όλους κυκλική προπόνηση με βάρη χρησιμοποιεί και τα τρία συστήματα, όπως και η αερόβια γυμναστική.
Ο χρόνος που χρειάζεται το σώμα να αποκαταστήσει το γλυκογόνο (η αποταμιευτική μας ενέργεια) μετά την άσκηση και να επανασυνθέσει είναι 46h, ενώ η επανασύνθεση της φωσφοκρεατινινης είναι 3 λεπτά. (Οι αναφορές γίνονται μετά από έντονη προσπάθεια.)