Διαβάζω σε άρθρο στο διαδίκτυο ότι πιθανόν να μεταφερθεί η ημερομηνία διεξαγωγής των πανελλήνιων εξετάσεων της φετινής χρονιάς λόγο έλλειψης πρώτης ύλης χάρτου!!!
Κι αναρωτιέμαι πως μπορεί να συμβαίνει αυτό, όταν κάθε χρόνο δίνονται τόσα βιβλία στους μαθητές όλων των βαθμίδων εκπαίδευσης και όλοι οι γονείς μετά το πέρας της σχολικής χρονιάς αναρωτιούνται “Και τώρα τι τα κάνω όλα αυτά τα βιβλία;”
Συμφώνα με τα στοιχειά του Ινστιτούτου Τεχνολογίας Υπολογιστών και Εκδόσεων κάθε χρόνο μοιράζονται 28 εκατομμύρια σχολικά βιβλία σε μαθητές δημοτικού γυμνάσιου και λυκείου. Αυτό μεταφράζετε σε 10,000 τόνους χαρτιού με το ετήσιο κόστος να είναι κοντά στα 19 εκατομμύρια και τα στοιχειά αφορούν το έτος 2017!!!
Σε χώρες όπως η ΗΠΑ, η Γερμάνια και η Γαλλία, οι μαθητές παίρνουν τα βιβλία τους δωρεάν αλλά έχουν την υποχρέωση στο τέλος της σχολικής χρονιάς να τα επιστρέψουν. Εάν αυτό δεν συμβεί ή τα βιβλία δεν είναι σε καλή κατάσταση, πληρώνουν το αντίτιμο.
Ποσό δύσκολο θα ήταν και στην χωρά μας να συμβεί κάτι τέτοιο;
Να καλλιεργηθεί αρχικά η κουλτούρα αυτή στους μαθητές, ώστε να σέβονται τα βιβλία τους και στο πλαίσιο της επιστροφής, να υλοποιηθεί κάποιο πρόγραμμα ανταμοιβής των μαθητών.
Άλλωστε φανταστείτε το κέρδος που θα είχαμε στις σχολικές μονάδες , εάν όλοι αυτοί οι τόνοι χαρτιού ανακυκλώνονταν.
Επίσης ένα πρόγραμμα ανταπόδοσης και στις σχολικές μονάδες που θα υλοποιούσαν τέτοιου είδους προγράμματα.
Οι υπεύθυνοι των εκδόσεων υποστηρίζουν ότι η υλοποίηση ενός προγράμματος επαναχρησιμοποίησης των σχολικών βιβλίων είναι πολύ δύσκολο να υπάρξει, αφενός δε γιατί δεν έχει δημιουργηθεί η σχετική κουλτούρα στους μαθητές και αφετέρου διότι τα σχολειά δεν έχουν το κατάλληλο διοικητικό προσωπικό και τους χώρους αυτούς ώστε να καταγράψουν και να συλλέξουν τα βιβλίων τα οποία θα επιστραφούν.
Εγώ θα πω, πως και γι’ αυτό υπάρχει λύση. Πότε δεν είναι αργά να εφαρμοστούν εκπαιδευτικά προγράμματα ανακύκλωσης για μαθητές, αρχικά σε θεωρητικό επίπεδο και μετά πρακτικά και βιωματικά, καθώς και εθελοντικές δράσεις στις σχολικές μονάδες από τους εκπαιδευτές, με την συμμέτοχη και των γονέων των μαθητών.
Αυτό θα αφύπνιζε την οικολογική συνείδηση των μαθητών, θα ενδυνάμωνε τον εθελοντισμό και το στοιχειό της ανταποδοτικότητας. Θα επιτύχαινε την εξοικονόμηση ενέργειας και υλικών στις σχολικές μονάδες, αναδεικνύοντας τον στρατηγικό ρόλο του σχολείου και της εκπαίδευσης σε θέματα ανακύκλωσης.
*Κυκλική οικονομία είναι ένα νέο οικονομικό μοντέλο ανάπτυξης, όπου τα απόβλητα επαναχρησιμοποιούνται/ περιορίζονται, μειώνοντας έτσι το οικονομικό και περιβαλλοντικό κόστος και την ανάγκη για νέους πόρους με στόχο την αναβάθμιση του βιοτικού επίπεδου των ανθρώπων.
Βασιλική Πάντου
