Το «μεμονωμένο» πρέπει να συνδεθεί με το «γενικότερο»
Μετά την ομόφωνη αρνητική απόφαση του Δημοτικού Συμβουλίου Ηγουμενίτσας, η επίσης ομόφωνη αρνητική γνωμοδότηση της Επιτροπής Περιβάλλοντος της Περιφέρειας Ηπείρου στη Μελέτη Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων για τα 4 συγκροτήματα αιολικών σταθμών (ανεμογεννήτριες μεγάλης ισχύος) πάνω από τους κόλπους Ηγουμενίτσας και Πλαταριάς, αποτελεί ένα ακόμη σημαντικό βήμα. Εξάλλου, το Γενικό Χωροταξικό Σχέδιο της Περιφέρειας Ηπείρου δεν συνιστά τη χωροθέτηση αιολικών εγκαταστάσεων στις κορυφογραμμές των ορεινών όγκων της Θεσπρωτίας που γειτνιάζουν με ζώνες τουριστικής ανάπτυξης. Βέβαια, υπάρχει ακόμη δρόμος μακρύς μπροστά μας…
Με αφορμή την περίπτωση της Ηγουμενίτσας, τίθεται όμως και πάλι το γενικότερο ερώτημα: Γιατί συνεχίζουμε την ανάπτυξη των αιολικών;
Ο εθνικός στόχος για το 2030 είναι η ακαθάριστη κατανάλωση ηλεκτρικής ενέργειας να προέρχεται από ανανεώσιμες πηγές ενέργειας (ΑΠΕ) κατά 76,8%. Για να επιτευχθεί αυτό, έχουμε θέσει ως επιμέρους στόχο την εγκατάσταση αιολικών ισχύος 8,90 GW έως το 2030 και 13,00 GW έως το 2050. Αυτά προβλέπει το νέο αναθεωρημένο και πιο φιλόδοξο Εθνικό Σχέδιο για την Ενέργεια και το Κλίμα (ΕΣΕΚ) του Υπουργείου Περιβάλλοντος και Ενέργειας.
Από το συνημμένο διάγραμμα της καθηγήτριας του Τμήματος Βιολογικών Εφαρμογών στο Πανεπιστήμιο Ιωαννίνων Κικής Κατή (22.9.2024), με συνδυασμό δεδομένων από τη Ρυθμιστική Αρχή Ενέργειας (ΡΑΕ) και την Ελληνική Επιστημονική Ένωση Αιολικής Ενέργειας (ΕΛΕΤΑΕΝ), προκύπτει ότι τα αιολικά που λειτουργούν στη χώρα μας (άδεια λειτουργίας – 3,19 GW) και αυτά που κατασκευάζονται (άδεια εγκατάστασης – 15,82 GW) δίνουν ήδη ισχύ πάνω από 19,00 GW, υπερβαίνουν δηλαδή το στόχο του ΕΣΕΚ 2050!
Αν αυτά τα στοιχεία αληθεύουν, τότε επιβεβαιώνεται η Πρόεδρος του Επιμελητηρίου Περιβάλλοντος και επίτιμη Αντιπρόεδρος του ΣτΕ Μαρία Καραμανώφ που δήλωσε σε πρόσφατη συνέντευξη της «πως παρά το γεγονός ότι έχουμε ήδη καλύψει τα αιτήματα της Ε.Ε. για πράσινη ενέργεια από ανεμογεννήτριες, στην Ελλάδα συνεχίζουν να εγκρίνονται αιολικά πάρκα καθώς το ρεύμα αυτό δεν προορίζεται για τη χώρα μας αλλά για τη Γερμανία».
Συνεχίζουμε επομένως την ανάπτυξη των αιολικών πάρκων/σταθμών επειδή το ζητούμενο είναι η εξαγωγή ενέργειας από την αιολική βιομηχανία;
Και με τα προβλήματα της αποθήκευσης ή της διαθεσιμότητας του δικτύου, τι θα κάνουμε;
Πόσα βουνά και πόσα νησιά ακόμη θα χάσουν το τοπίο τους;
Με δεδομένο ότι οι ενεργειακές ανάγκες της χώρας καλύφθηκαν, τουλάχιστον όσον αφορά την αιολική ενέργεια, και δεν έχουν ακόμη εγκριθεί το νέο εθνικό χωροταξικό πλαίσιο για τις ΑΠΕ (το αρχικό είχε εγκριθεί το 2008) και οι ειδικές περιβαλλοντικές μελέτες για τις προστατευόμενες περιοχές Natura, γιατί το αρμόδιο Υπουργείο δεν σταματά να δέχεται αιτήσεις για αιολικά πάρκα και δεν ολοκληρώνει τις διαδικασίες αδειοδότησης και εγκατάστασης μόνο σ’ αυτά που βρίσκονται εκτός περιοχών Natura και υπάρχει σύμφωνη γνώμη της Αυτοδιοίκησης;
Και το κυριότερο. Αφού η ανάπτυξη αιολικών αποτελεί πλέον κοινό πρόβλημα που προκαλεί σφοδρές αντιδράσεις στις τοπικές κοινωνίες πολλών περιοχών της χώρας, γιατί η παραπάνω πρόταση προς το Υπουργείο Περιβάλλοντος και Ενέργειας δεν τίθεται ως αίτημα της ΚΕΔΕ και όχι ως μεμονωμένη αντίδραση του κάθε Δήμου;
Το «μεμονωμένο» πρέπει να συνδεθεί με το «γενικότερο» και η αυριανή προσυνεδριακή συνάντηση διαλόγου της ΚΕΔΕ – ΠΕΔ Ηπείρου, που θα πραγματοποιηθεί στα Γιάννενα, είναι νομίζω μια καλή ευκαιρία!
