Η χθεσινή μου αποχώρηση από τη συνεδρίαση του Δημοτικού Συμβουλίου Ηγουμενίτσας (3/11/2025) δεν ήταν μια παρορμητική αντίδραση, αλλά μια πράξη διαμαρτυρίας. Η επαναλαμβανόμενη και υποτιμητική στάση της Προέδρου απέναντί μου –με συνεχείς, αδικαιολόγητες διακοπές και επίμονες παρεμβάσεις στο χρόνο των τοποθετήσεών μου– δε συνάδει με τη θέση της σαν εγγυήτριας της δημοκρατικής λειτουργίας του Σώματος.
Ως επικεφαλής δημοτικής παράταξης έχω υποχρέωση να τοποθετούμαι με τεκμηρίωση, σαφήνεια και ευθύνη σε όλα τα σημαντικά ζητήματα που αφορούν το Δήμο και τους πολίτες που εκπροσωπώ. Αυτό πράττω με συνέπεια. Μικρές και αναπόφευκτες υπερβάσεις χρόνου –που σε άλλους συναδέλφους αντιμετωπίζονται με ανοχή– δεν μπορεί να χρησιμοποιούνται επιλεκτικά ως πρόσχημα για τον περιορισμό του δημόσιου λόγου μου.
Είναι φανερό ότι επιχειρείται μια προσπάθεια πολιτικής φίμωσης και αποφυγής ουσιαστικού ελέγχου. Παράλληλα, η Δημοτική Αρχή επιδεικνύει προκλητική ανοχή και παροχές σε εξωθεσμικούς “παράγοντες” – φτάνοντας στο σημείο να τους παραχωρεί ακόμη και χώρους σε δημοτικά κτίρια – υποβαθμίζοντας το θεσμικό ρόλο των παρατάξεων της μειοψηφίας.
Οι πρακτικές αυτές δεν προσβάλλουν μόνο εμάς.Υπονομεύουν το κύρος της Αυτοδιοίκησης και το ίδιο το Δημοτικό Συμβούλιο ως χώρο διαβούλευσης, διαφάνειας και λογοδοσίας.
Όσοι επιθυμούν ένα Δημοτικό Συμβούλιο σιωπηλό και βολικό, χωρίς αντίλογο και έλεγχο, δηλαδή ανύπαρκτο, ας το κρατήσουν για τον εαυτό τους…
Εμείς, θα συνεχίσουμε να υπηρετούμε την εντολή των πολιτών — όχι μόνο μέσα στο Συμβούλιο που συστηματικά απαξιώνουν, αλλά κυρίως έξω από αυτό, με δημόσιες παρεμβάσεις και με τη φωνή μας καθαρή και παρούσα.
